Jaskra u psa. Czym się objawia? Jak leczyć?

Jaskra jest degeneracyjną chorobą oka. Jednym z podstawowych objawów jest podwyższone ciśnienie śródgałkowe, które doprowadza do całkowitej ślepoty. To schorzenie stosunkowo często występujące u psów. Odpowiednio wcześnie zdiagnozowane i leczone może uchronić zwierzę przed utratą widzenia. Czym objawia się jaskra u czworonogów? Jak się ją leczy?

Zbyt wysokie ciśnienie śródgałkowe uniemożliwia prawidłowe funkcjonowanie nerwu wzrokowego oraz siatkówki. Aby lepiej zrozumieć, na czym polega ta choroba, należy pokrótce przedstawić anatomię psiego oka. Wypełnia je tzw. ciecz wodnista wytwarzana przez ciało rzęskowe, które znajduje się za tęczówką. Ciecz ta przemieszcza się przez źrenicę do przedniej komory oka i opuszcza ją przez tzw. kąt przesączania. Proces produkcji płynu i jego odprowadzenie pozostają w stałej równowadze. U psów prawidłowe ciśnienie śródgałkowe wynosi około 14-25 mmHg.

Problem pojawia się, gdy ciśnienie to jest wyższe niż ciśnienie w naczyniach siatkówki. Doprowadza to do ich zwężenia lub zamknięcia, co z kolei grozi niedotlenieniem komórek nerwowych siatkówki i ich śmierci. Wysokie ciśnienie śródgałkowe prowadzi także bezpośrednio do dysfunkcji komórek zwojowych siatkówki.

Typy jaskry u psa

Jaskra u psów może mieć charakter pierwotny i wtórny. Ten pierwszy wynika z uwarunkowań genetycznych i anomalii anatomicznych oka. Jaskra pierwotna dzieli się dodatkowo na schorzenie z otwartym i zamkniętym kątem przesączania. W pierwszym przypadku wzrost ciśnienia śródgałkowego ulega podwyższeniu stopniowo, a prawdopodobną przyczyną występowania choroby są zmiany biochemiczne w siateczce beleczkowatej. Z kolei przy jaskrze pierwotnej z zamkniętym kątem przesączania mechanizm choroby ma związek z wrodzoną dysplazją więzadeł grzebieniastych w kącie przesączania. Oba typy jaskry są obustronne, jednak przy zamkniętym kącie przesączania zmiany początkowo występują tylko w jednym oku, a w drugim pojawiają się w okresie około ośmiu miesięcy od pojawienia się niepokojących objawów w oku pierwszym.

Jaskra wtórna z kolei zawsze następuje w wyniku pewnych zjawisk czy procesów, jakie mają miejsce w oku psa. Najczęściej wywołują ją takie czynniki jak zwichnięcie soczewki, zaćma pęczniejący, tylne zrosty tęczówki z soczewką lub przednie zrosty tęczówki z rogówką. Do tej grupy zjawisk należą też wszelkie zatkania kąta przesączania, wynikające np. ze stanów zapalnych, urazów mechanicznych oka, obecności zapalnych komórek nowotworowych.

Najczęstsze objawy jaskry

Jaskra u psów objawia się na kilka różnych sposobów. Do najczęściej występujących symptomów choroby zalicza się:

  • ból oka – jaskra to bolesna choroba, która daje się psu we znaki. Jeśli zwierzę ewidentnie próbuje manewrować łapami wokół oczu, stało się apatyczne, straciło chęć do ruchu oraz przestało jeść, możliwe, że odczuwa pewien dyskomfort świadczący o postępującej jaskrze.
  • obrzęk rogówki – mętne oko, pokryte nieprzeźroczystą plamką,
  • przekrwienie naczyń krwionośnych nadtwardówki,
  • rozszerzona i nieruchoma źrenica,
  • ogólne pogorszenie wzroku – pies może nagle wpadać na ściany czy znajdujące się przed nim obiekty.

Diagnostyka jaskry

Jaskrę wykrywa się poprzez badanie pomiaru ciśnienia wewnatrzgałkowego (tonometrię) przy użyciu specjalnego urządzenia – tonometru. Badanie jest szybkie i bezbolesne. Natychmiast wskazuje, czy ciśnienie w oku mieści się w prawidłowych granicach. Do tego sprawdza się również budowę kąta przesączania. W tym celu wykonywana jest gonioskopia. Przy pomocy specjalnej soczewki załamuje się promienie światła, aby w powiększeniu obejrzeć interesującą część oka i sprawdzić jej anatomię.

Leczenie jaskry u psów

Jaskrę można leczyć farmakologicznie i chirurgicznie. Typ terapii zależy od tego, czy zwierzę wciąż widzi na chore oko oraz czy mamy do czynienia ze schorzeniem pierwotnym bądź wtórnym.

Przy jaskrze wtórnej należy przede wszystkim zwalczyć główną przyczynę pojawienia się schorzenia. Jeśli wywołało ją zapalenie błony naczyniowej, wdrażana jest terapia przy użyciu leków przeciwzapalnych i mydriatyków. W przypadku zwichnięcia soczewki przeprowadza się zabieg operacyjny. Zdarza się, że zwichnięcie soczewki jest konsekwencją samej jaskry.

W przypadku jaskry pierwotnej stosuje się np. cyklofotokoagulację, czyli przeztwardówkowe napromieniowanie wyrostków rzęskowych diodą lub laserem. Dotyczy to jednak jedyni oka widzącego. Jeśli narząd stracił już możliwość widzenia, wówczas farmakologicznie wyłącza się z funkcjonowania wyrostki rzęsowe. Dzięki temu pies nie utraci gałki ocznej.

Co istotne – leczenie jaskry oraz obniżanie ciśnienia śródgałakowego nie ma jednego utartego schematu. Terapia zależy od indywidualnego przypadku choroby i zwykle wymaga łączenia różnych metod rekonwalescencji czy podawania kilku medykamentów. Jeśli pies widzi, kluczem jest możliwe maksymalnie utrzymanie tego stanu w narządzie wzroku.

Tekst powstał przy współpracy z Weterynarz Okulista Centrum Okulistyki Weterynaryjnej EyeVet.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *